Category Archives: Life

[บล็อกรอฟิล์มแห้ง] ล้างฟิล์มขาวดำด้วยตัวเอง

สวัสดี หลัง ๆ มานี้ยอมรับตรง ๆ เลยว่าขี้เกียจมานั่งเขียนบล็อกม๊ากกกกกกก เอาเวลาไปหากิจกรรมอะไรทำต่าง ๆ มากมายครับ หนึ่งในนั้นคือการที่ได้ไปขุดเอากล้องฟิล์ม compact เก่าเก็บ อายุประมาณ 15 ปี ที่เคยเก็บเงินซื้อตอนเด็ก ๆ มาถ่ายเล่น ทำให้ได้กลับมาเล่นกล้องฟิล์ม การถ่ายรูปด้วยฟิล์มอีกครั้ง รอบนี้ก็ถลำลึกไปเยอะ รูปจากกล้อง Fuji Clear Shot 30 DATE 35mm หลายคนที่ถ่ายรูปด้วยกล้องฟิล์มจะรู้กันว่าในการจะได้รูปจากฟิล์มออกมานั้น ต้องนำฟิล์มไปผ่านกระบวนการ developing เพื่อให้ได้ภาพออกมา ปกติก็จะส่ง Lab ให้ทำกระบวนการ ล้างฟิล์มให้ออกมา แล้วนำไปแสกน หรือ พิมพ์ออกมาต่อไป อุปกรณ์ที่ต้องใช้ ฟิล์มที่ถ่ายจนหมดม้วนแล้ว (ในที่นี้เป็นฟิล์ม 120)ถุงถอดฟิล์ม (Darkroom bag, Film changing bag) หน้าตาจะคล้าย ๆ เสื้อกรรไกร (ไว้ตัดฟิล์มออกจากกรัก หรือตัดเทปที่ติดกระดาษกับฟิล์มใน 120)ถังล้างฟิล์ม อันนี้ใช้ของ …

Continue reading “[บล็อกรอฟิล์มแห้ง] ล้างฟิล์มขาวดำด้วยตัวเอง”

เราได้อะไรจากการเที่ยวคนเดียว ? [ไอบ้า กับโอซาก้า 5 วัน]

ความกล้าที่จะออกจาก Comfort Zone “อย่าให้การรอคนอื่นพร้อม ทำให้ความฝันของเราไม่เป็นจริง” – เพจคำคมสักเพจบน Facebook – นี่เป็นประโยคหนึ่งที่ทำให้ผมตัดสินใจเลือกที่จะจองตั๋วไปเที่ยวโอซาก้า พร้อมกับคำติง จากคุณหมอ ว่าคุณควรหาเวลาพักการใช้มือทำงานของคุณบ้าง (ผมมีอาการเส้นประสาทบีบรัด ทำให้เกิดนิ้วล็อก จากการนั่งทำงานกับคีย์บอร์ด และ เมาส์ที่ไม่เข้ากะรูปมือ) ตอนนั้นก็เป็นความรู้สึกที่มันโหวง ๆ มึน ๆ จนผมคิดว่าผมต้องทำอะไรซักอย่างแล้ว จึงเกิดเป็นทริปนี้ขึ้นมา ผมคิดว่า Comfort Zone ของผม หรือหลาย ๆ คน คือการที่เรากลัวการไปเที่ยวคนเดียว แต่การไปคาดหวังให้คนอื่นมีเวลาว่างพร้อมกับเราก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ผมเลยตัดสินใจเที่ยวคนเดียวไปเลย แล้ว . . . เราจะเริ่มต้นยังไงดีละ . . . ตอนนั้นนั่งว้าเหว่ในร้านกาแฟร้านหนึ่ง เริ่มจากเปิดดูเพจท่องเที่ยว แล้วไปพบกับโปรโมชันของ JAL (Japan Airline) พร้อมกับที่พัก ซึ่งตอนนั้นผมซื้อผ่าน Expedia (เอาจริง ๆ ถ้าจองแยกเองจะได้ถูกกว่าครับ) ตอนนั้นลังเลมาก …

Continue reading “เราได้อะไรจากการเที่ยวคนเดียว ? [ไอบ้า กับโอซาก้า 5 วัน]”

ถ้าเขียนโค้ดแล้วมันสนุกทำไมเราจะไม่อยากเขียน

เมื่ออาทิตย์ก่อนผมได้มีโปรเจ็กทำขำๆ กันกะพี่ เคลวิน เราแค่ต้องการทำอะไรก็ได้ที่เราถนัด และ Work เป็นแค่โปรแกรมง่ายๆที่ไปตามเช็คราคามือถือ และคอยรายงานเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงราคา เราทำเล่นๆกันเพราะเราอยากจะซื้อมือถือรุ่นเดียวกัน (รายละเอียดเดียวจะเขียนอีกทีตอนที่ซื้อมือถือกันละ 555) ทีแรกผมก็ใช้แค่ IFTTT ง่ายๆนี่แหละครับ มันก็ง่ายดีนะ ผมนั่งทำ applet ที่เอามาเป็น API สำหรับส่ง Line ได้ ผ่าน iPad เลย(ทำผ่านเว็บ IFTTT เลย) หลังจากนั้นก็มีทำเช็ค RSS Feed ของเว็บบอร์ดเพื่อตามอัพเดทรอมของมือถือ แต่มันไม่ได้ตอบโจทย์การใช้งานเลย คือมันมาทุกอัพเดท Post หรือ Reply เลยทำให้ต้องลงมาโค้ดเอง ผมก็เลยเริ่มที่จะมาโค้ดด้วยภาษาที่ตัวเองสบายใจ และถนัดที่สุด นั่นคือ Python ทีแรกกะว่าจะเสร็จภายใน 2-3 ชม. พอทำไปเรื่อยๆเราก็สนุกไปกับมัน มันทำให้เรารู้สึกเหมือนเราเป็นพ่อมดอะ มันเพลิน มันฟิน มันทำไปได้เรื่อยๆ กว่าจะเสร็จอีกทีก็ผ่านไป 5 ชั่วโมงแล้ว นั่นมันทำให้ผมนึกถึงตอนช่วงที่เรียนอยู่ครับ ในชีวิตการเรียนมหาลัย 4 …

Continue reading “ถ้าเขียนโค้ดแล้วมันสนุกทำไมเราจะไม่อยากเขียน”

ชีวิตดี โค้ดดี งานดี สุขภาพดี

ในชีวิตที่ได้เริ่มทำงานกับสายนักพัฒนา ในหลาย ๆ ครั้ง ผมชอบคิดว่าของงี้มันอยู่ที่แรงบันดาลใจที่ผลักเราไปข้างหน้า . แต่ เคยสังเกตุไหมว่าแรงบันดาลใจนั่นมาจากอะไรบ้าง… มากจากภายใน หรือภายนอก ของเรา . วันนี้ผมก็เลยอยากจะเล่าเรื่องราวของผมในบทความนี้ . . โดยส่วนตัวเป็นคนที่ได้แรงบันดาลใจ จากคนรอบข้าง หรือทุกคนในที่ทำงาน มันเป็นแรงขับดันให้เราไปต่อได้ นับว่าเป็นคนที่ดูโชคดีมากนะที่ได้คนรอบข้างเป็นแรงบันดาลใจ แต่…. เคยคิดไหมครับ ว่าเมื่อไรที่ไม่มีพวกคนดี ๆ เหล่านี้เราจะเป็นอย่างไร? เคยคิดไหม ว่าถ้าเราเกิดมองด้านกลับ กลายเป็นจุดนึงที่เราเอามาคิดแทนว่า เราจะสู้คนอื่นได้ไหม… . ในช่วงนึงผมรู้สึกว่าหมดแรงอะ ตามยังไงก็ไม่ทัน ทำยังไงก็ไม่ดีเท่าเขา ตอนนั้น แรงบันดาลใจที่ได้จากคนอื่น ๆ มันดันกลายเป็นมีดที่หันกลับมาแทงเราได้ทันที ณ ตอนนั้น ผมรู้สึกว่าตัวเองหมดไฟ ทำอะไรไม่ได้ และ “โทษตัวเอง” ช่วงเวลานั้น เมื่อมีงานที่ได้มา ผมจะจัดการให้มันเสร็จ ๆ ไป ผมสังเกตได้ว่า งานที่ผมทำออกมา มันไม่มีคุณภาพเหมือนแต่ก่อน พลาดในสิ่งที่ง่าย ๆ Productivity ลดลงอย่างเห็นได้ชัด …

Continue reading “ชีวิตดี โค้ดดี งานดี สุขภาพดี”